Ta staropolska zupa zajęła 2 miejsce w opracowanym przez serwis Taste Atlas rankingu najlepszych zup świata! Nazwa żurek pochodzi od niemieckiego słowa „sauer” co oznacza „kwaśny”, „ukiszony”. Żurek przygotowuje się na bazie wywaru zagęszczonego zakwasem z mąki żytniej. Dzięki zakwasowi zupa nabiera charakterystycznego, kwaśnego smaku. Do zupy dodaje się mięso, najczęściej boczek lub kiełbasę, a także ziemniaki, jajka, warzywa, majeranek. W różnych regionach kraju dodaje się też grzyby. Żurek może być zabielony mlekiem lub śmietaną. Żurek często jada się z chlebem lub w chlebie, wydrążonym bochenku. Na ziemiach polskich żurek jest znany prawdopodobnie od przełomu XVI i XVII wieku. Istnieje wiele regionalnych legend opisujących historię powstania żurku. Wielkopolska legenda głosi, że został on wynaleziony przez pewnego skąpego piekarza i właściciela knajpy, w wyniku zakładu z nieznajomym. Ów nieznajomy zaoferował piekarzowi worek złota w zamian za przygotowanie najgorszej zupy, której ten nie będzie w stanie zjeść. Piekarz, chcąc wygrać zakład, zmieszał resztki zakwasu chlebowego z wrzątkiem a następnie dodał wszystko co miał pod ręką: kiełbasę, warzywa, czosnek, lebiodę. Uzyskana zupa okazała się niezwykle smaczna, zachwyciła nieznajomego i zebranych gości. Piekarz przegrał więc zakład, stracił majątek, prawo do lokalu i przeprowadził się na Śląsk. Z upływem lat, żurek zagościł na polskich stołach jako potrawa wielkanocna, gotowany z białą kiełbasą i dodatkiem jajek i chrzanu.