Pogoda na Ziemi jest kontrolowana przeze mnie, nieśmiertelnego Perinbabę. Mieszkam w jaskini i za pomocą wielkiej kołdry, na której skaczę jak na trampolinie, wywołuję zamieć. Mam też magiczne organy, na których grając, kontroluję wiatr i bryzę. Pewnego dnia uratowałem małego chłopca Jakuba przed moją siostrą Zubatą. Był synem wędrownych komików. Życie w bajce było idealne. Chłopiec zamieszkał ze mną i stał się nieśmiertelny. Nie starzał się i niczego mu nie brakowało. Pewnego dnia w magicznej kuli obserwował świat ludzi. Tam zobaczył małą Alžbetkę, w której z czasem się zakochał. Zapragnął stać się zwykłym człowiekiem, aby móc się zestarzeć i poślubić Alžbetkę. Pomimo tego, że ja, Perinbaba, zabroniłam mu tego, Jakub uciekł do świata ludzi. Potem znów stał się zwykłym śmiertelnikiem i doszło do pojedynku z Zubatą o jego miłość.