Dawida zawsze fascynowały historie. Kiedy dorastał, stale towarzyszyły mu opowieści o rycerzach, smokach i tajemniczych wydarzeniach. Kiedy więc jego szkoła ogłosiła wyjazd do Pragi, stolicy Czech, pełnej legend i historii, jego podekscytowanie nie miało granic. Wysiadając z autobusu, pierwszym celem grupy był kultowy Most Karola, kamienny gotycki most łączący dwie strony Pragi. Dawid oczywiście o tym czytał. Most został zbudowany przez cesarza Karola IV w 1357 r., a datę tę wybrano specjalnie ze względu na jej pomyślny charakter. Kiedy nauczyciel opowiadał o szczegółach architektonicznych mostu, umysł Dawida zaczął wędrować ku historiom, które nadawały mostowi tajemniczości. Wyobraził sobie budowę mostu, kiedy podobno do zaprawy dodawano jajka, aby wzmocnić jego konstrukcję. Dawid zaśmiał się pod nosem, zastanawiając się, ile śniadań poświęcono dla tego monumentalnego dzieła. Kiedy szli mostem, posągi ustawione wzdłuż mostu zdawały się szeptać opowieści z dawnych czasów. Dawid zatrzymał się przy posągu Bruncvika, rycerza ze złotym mieczem. Legenda głosi, że Bruncvik zapuszczał się daleko w odległe krainy, gdzie spotykał magiczne jelenie. Pewnego dnia powrócił i zastał oblężoną Pragę. Swoim magicznym złotym mieczem bronił miasta a legenda mówi, że miecz ten został ukryty pod Mostem Karola i czeka aż znów misto będzie w największej potrzebie. Dawida wyrwały z zamyślenia podekscytowane rozmowy kolegów z klasy. Przygotowywali się do wyjazdu, ale Dawid poczuł więź z tym miejscem. Most Karola był nie tylko cudem historycznym; stanowił żywe świadectwo historii i wierzeń ludzi, którzy przed nim chodzili po jego bruku.