W słabo oświetlonej sali koncertowej Petr, zapalony muzyk ery nowożytnej, delikatnie położył dłonie na starym cymbałku, którego struny opowiadały historie minionych dni. Nie był to zwykły cymbał, ale jeden z najwcześniejszych egzemplarzy stworzonych przez słynnego czeskiego twórcę instrumentów, Wacława Józsefa Schundę. Gdy palce Petra przesunęły się po strunach, poczuł przypływ emocji, wyobrażając sobie warsztat Schundy pod koniec XIX wieku, gdzie narodził się pierwszy nowoczesny cymbał koncertowy. Geniusz Schundy przekształcił tradycyjny instrument ludowy, podnosząc jego złożoność i rezonans, czyniąc go odpowiednim zarówno do wiejskich tańców, jak i wielkich sal koncertowych. Czując ciężar spuścizny pod palcami, Petr pomyślał o wielu zastosowaniach cymbałów. Od akompaniamentu do tańców ludowych w wiejskich wioskach węgierskich, słowackich i czeskich po centralne miejsce w klasycznych kompozycjach, wszechstronność instrumentu była niezrównana. Jego rezonujące dźwięki, zarówno ostre, jak i melodyjne, odzwierciedlały tradycje Europy Środkowej i duchy niezliczonych muzyków. Na tych konkretnych cymbałach grali jedni z największych muzyków minionego stulecia. Gdy Petr grał tradycyjną pieśń ludową, mógł niemal usłyszeć szepty poprzednich mistrzów, którzy kierowali jego występem, celebrując bogaty gobelin dźwięków, który dzieło Schundy wniosło do świata muzyki. Zamykając oczy, Petr zatracił się w melodiach, oddając hołd przeszłości, jednocześnie tkając nowe opowieści, zapewniając, że dziedzictwo cymbałów i wizja Wacława Józsefa Schundy będą nadal inspirować i poruszać dusze przyszłych pokoleń.