Nowa Huta to zaprojektowane od podstaw miasto, które zbudowano dla pracowników, mającego powstać kombinatu metalurgicznego ówczesnej Huty im. Lenina blisko Krakowa. Jednym z powodów, dla którego ogromną hutę zlokalizowano blisko Krakowa, była chęć ukarania ludności tego miasta za nieprzychylność wobec partii komunistycznej. Ściągnięcie do tego nielubianego przez władze komunistyczne miasta znacznej liczby robotników miało zmienić jego ludność – jej nastawienie polityczne, poziom wykształcenia, aspiracje zawodowe, naukowe czy społeczne. Klasa robotnicza miała stać się przeciwwagą dla krakowskiej inteligencji. Huta była największym zakładem przemysłowym w Krakowie i jedną z większych hut w Polsce. Do dziś jest czynnym zakładem produkującym. Nowa Huta miała być idealnym, socjalistycznym miastem. Zamierzenia komunistycznych władz, by Nowa Huta była ostoją proletariatu, bez religii, wyższych aspiracji nie powiodły się. Mieszkańcy tej najnowszej dzielnicy Krakowa, nazywanej twierdzą proletariatu, szybko zaczęli buntować się przeciwko władzy. W okresie stanu wojennego w Nowej Hucie miały miejsce liczne demonstracje. Dziś Nową Hutę, wpisaną do rejestru zabytków, chętnie odwiedzają turyści z całego świata, zapoznając się z założeniem urbanistycznym, należącym do najlepszych przykładów architektury socrealistycznej w Polsce.