Sukiennice to obok Wawelu i Kościoła Mariackiego, wizytówka Krakowa i jeden z najbardziej rozpoznawalnych zabytków miasta. Sukiennice powstały, ponieważ Kraków był od średniowiecza bardzo ważnym ośrodkiem handlowym w Europie Środkowej i potrzebne było reprezentacyjne miejsce, gdzie kupcy mogli sprzedawać i kupować towary, przede wszystkim sukna (stąd nazwa). Budynek został ufundowany na mocy przywileju lokacyjnego Krakowa, nadanego w 1257 roku przez Bolesława Wstydliwego. Zabudowania były wówczas drewniane, aż do 1358 roku kiedy to Kazimierz Wielki polecił budowę nowego gotyckiego, murowanego budynku. W takiej formie Sukiennice przetrwały do XVI w. kiedy to po pożarze w 1555 roku, który pochłonął większość obiektu, odbudowano je w stylu renesansowym. Kolejna duża przebudowa to już XIX w., kiedy to Sukiennice zyskały charakterystyczną elewację z tzw. maszkaronami i karykaturami, a zdobienia zostały zaprojektowane przez słynnego malarza Jana Matejko. Sukiennice przez wieki były jedynym i wyłącznym centrum handlowym w mieście. Jeszcze sto lat temu przy krakowskich ulicach prawie nie było sklepów, a wszelkie towary od artykułów życia codziennego po luksusowe tkaniny i biżuterię mieszkańcy miasta kupowali w kramach, budkach i straganach w sukiennicach. Tak więc jest to z pewnością najstarszy „supermarket” w mieście. Obecnie sprzedawane są tam głównie pamiątki i rękodzieło związane z Krakowem.