Kto ma portfel taki ładny jak ja? Mam wygrawerowany napis czerwonymi, białymi i zielonymi literami: „Peszt 1848 dla Sándora”. Z drugiej mojej strony znajduje się kolejny grawer przedstawiający węgierską flagę narodową (czerwoną, białą i zieloną) oraz napis: „Za wiersz Powstańcie Węgrzy, wasz kraj wzywa!” Do kogo należę? Obecnie jestem własnością Muzeum Literackiego Sándora Petőfiego, ale moim pierwotnym właścicielem był węgierski poeta Sándor Petőfi. Portfel otrzymał w prezencie od żony Julii Szendrey. Cóż to była za pełna pasji i utalentowana para! Niestety ich małżeństwo było tragicznie krótkotrwałe. Sándor Petőfi miał zaledwie 26 lat, kiedy zaginął w bitwie pod Segesvár w 1849 roku. Oczywiście wiadomość o jego śmierci zasmuciła nie tylko mnie, ale cały kraj. Lubię myśleć, że chociaż trwało to krótko, miał piękne życie. Był znakomitym poetą. Pisał nie tylko wspaniałe wiersze, ale także na przykład poemat narracyjny János vitéz, który przenosi czytelników do Krainy Baśni. Pracował też jako redaktor, tłumacz, a nawet jako podróżujący aktor – choć niezbyt udany. Skomponował wiersz „Pieśń narodowa” i brał udział w napisaniu słynnych 12 punktów (12 żądań), bez których wybuchłaby 15 marca 1848 r. rewolucja pesztyńska. Wierzył w rewolucję i wolność. Brał czynny udział w wydarzeniach, ale ostatecznie była to jego strata, bo w ten sposób trafił na pole bitwy pod Segesvár, gdzie zniknął. Jego żona została wdową, jego syn sierotą, ja też zostałem sierotą. To wszystko wydarzyło się dawno temu, ale nadal tęsknię za tamtymi czasami. Jednak w takich chwilach lubię myśleć, że jego życie było krótkie, ale miało ogromne znaczenie.