Kiedy nasz ojciec był już na łożu śmierci, jak to było w zwyczaju, cały majątek zostawił najstarszemu synowi. Młodszemu bratu to się nie spodobało, więc zbudował własny zamek na małym Sitnie. Zaczęły się jednak spory o to, kto jest prawowitym władcą Sitna. Wszystko osiągnęło punkt kulminacyjny podczas polowania, kiedy obaj chcieliśmy upolować jelenia. Zaczęliśmy się kłócić. Pogański kapłan próbował nas pogodzić, ale bezskutecznie. Wtedy potężnym głosem krzyknął i zaklął nas w kamienie Sitna. Do dziś legenda głosi, że my, rycerze Sitna, jesteśmy zaklęci w tych kamieniach. Co siedem lat kamienie otwierają się i jeden z nas krzyczy: "Jeszcze?". Jeśli nikt nie odpowie, wracamy i znów śpimy przez następne siedem lat.