Być może myślałeś, że nie są ważne, ponieważ są tak małe. Ja je widzę zupełnie inaczej. Myślę, że nawet małe rzeczy mogą być bardzo cenne, a może wręcz niezbędne! Na przykład oto jestem, mały porcelanowy talerz deserowy z fabryki ceramiki Zsolnay. Nie narzekam, od dziesięcioleci jestem doceniany w jednej z najbardziej kultowych lokalizacji w Budapeszcie, Restauracji Gundel. Niezliczona ilość razy serwowano na mnie słynne naleśniki Gundla. Wiem, że głupio jest się chwalić, że byłem pierwszym, ale to jest prawda, że to ja podałem pierwszą porcję tego cienkiego naleśnika nadziewanego orzechami włoskimi i polanego sosem czekoladowym. Z wiarygodnego źródła mogę potwierdzić, że to nie Karol Gundel wynalazł naleśniki Gundla, ale Ilona Matzner, żona słynnego pisarza Sándora Márai, a naleśniki zaczęto nazywać naleśnikami Márai, na cześć jej męża. Potem przyszła II wojna światowa i reżim, który po niej nastąpił, nie nawiązywał już do naleśników Márai. Naleśniki zostały przemianowane na Naleśniki Gundela. Ale co kryje się pod nazwą? Od kilkudziesięciu lat obserwuję twarze gości i bez obawy mogę powiedzieć, że to jeden z najlepszych deserów na świecie. Jeśli mi nie wierzysz, po prostu spróbuj!