Kazimierz III Wielki był jednym z najwybitniejszych polskich władców. Królem Polski został w 1333 roku w wieku 23 lat. Koronacja odbyła się na Wawelu w Krakowie, ówczesnej stolicy kraju i siedzibie władcy. Panował do swojej śmierci w 1370 roku. Mimo aż czterech małżeństw nie pozostawił po sobie męskiego potomka, co spowodowało, że był ostatnim władcą z dynastii Piastów. Król Kazimierz Wielki rozpoczął swoje rządy od odbudowy kraju po licznych wojnach i zadbania, aby powstały nowe wsie, osady i miasta. W kraju zostało wzniesionych wiele budowli murowanych – zamków, kościołów, ratuszy, murów miejskich – które były bardziej trwałe i bezpieczniejsze niż konstrukcje drewniane. Stąd wzięło się słynne przysłowie dotyczące panowania króla Kazimierza – „zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną”. Kazimierz Wielki wspierał rozwój gospodarczy kraju w tym rzemiosło, rolnictwo, handel czy wydobycie surowców naturalnych. Król doceniał wagę wykształcenia. Zależało mu, by w państwie było wielu wykształconych prawników, lekarzy, urzędników. W 1364 roku został dzięki niemu utworzony pierwszy polski uniwersytet - Akademia Krakowska. Król Kazimierz zmarł w wieku 60 lat na zapalenie płuc, którego nabawił się po upadku z konia podczas polowania. Jako jedyny władca Polski przeszedł do kanonu wiedzy historycznej z przydomkiem „wielki”.