Połonina to nieużyteczne, nienadające się do uprawy roli tereny – górskie łąki. Połonina Wetlińska posiada pięć kulminacji – najwyższa, czyli Roh o wysokości 1255 m n.p.m., o dwa metry niższy Osadzki Wierch, następnie Hasiakowa Skała 1228 m n.p.m., Hnatowe Berdo 1187 m n.p.m. oraz Szare Berdo 1108 m n.p.m. Na szczycie połoniny znajduje się słynna Chatka Puchatka, czyli najwyżej położone schronisko w Bieszczadach. Historia tego miejsca sięga lat pięćdziesiątych XX wieku. Drewnianą chatkę wzniosło wtedy wojsko i służyła ona jako punkt obserwacyjny. Następnie to miejsce przejęło Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze i przy pomocy harcerzy realizowało funkcje górskiego schroniska. Panowały tam warunki spartańskie, gdyż chatka nie miała dostępu do wody i energii elektrycznej, za to często w świetlicy, rozświetlonej świecami, rozchodziły się dźwięki gitary. Nazwa schroniska „Chatka Puchatka” wzięła się od wypowiedzi słynnego polskiego żeglarza Leonida Teligi, który powiedział „Czuje się na swojej łajbie zagubionej na bezmiarze oceanu, jak ta samotna Chatka Puchatka na Połoninie Wetlińskiej”. Dziś, w odremontowanej Chatce Puchatka można kupić kawę, herbatę, czekoladę czy drobną pamiątkę, a także przenocować, ale bez możliwości wcześniejszej rezerwacji miejsca. To oferta tylko dla osób, które zaplanowały dłuższą wędrówkę i nie zdążą zejść ze szlaku przed nocą, a także dla tych, którzy nie mają możliwości dojścia w doliny z uwagi na niesprzyjające warunki atmosferyczne.